De expeditie ⛵🌴❤️☹️

13 maart 2019 - Coron, Filipijnen

Dag lieve mensjes daar is ze weer. Nou jullie kunnen weer smullen van m'n verhalen! En weer met ups, downs, lol en wijze lessen... 

De avond voor de expeditie ben ik vroeg gaan slapen... Ik was moe! Na nog ff een serie gekeken te hebben heb ik lekker m'n oogjes dicht gedaan... Dat was van korte duur. Rond 1. 00 am werd ik wakker. M'n maag voelde wat weeïg en m'n buik deed pijn. Naja niet raar want k was ongesteld... Toch..? Me weer omgedraaid en geprobeert m'n slaap te pakken maar dat lukte niet. En het rare gevoel werd erger. Tot ik me realiseerde dat de buikpijn niet van de ongesteldheid kwam. Fuck ik moet nu als een gek naar de wc!!! Onderweg naar de wc bedacht ik me dat k de prullenbak op de gang mee moest nemen. En dat was maar goed ook. Precies op tijd kwam ik aan en daar begon de ellende🤮💩. Van boven en van onder... Neeeee......!!!!! Gvd niet nu. Niet ziek worden zo net voor de expeditie😭😭. Ik heb er zo naar uit gekeken. Kut kut kut. Ooh wat voelde ik me ellendig! Ik heb tot 3u op de wc gezeten. Toen was ik leeg. Voorzichtig weer in bed gaan liggen met een handdoek onder m'n reet. Want ik vertrouwde er niks van. En toch weer in slaap gevallen. Toen om 7 u de wekker ging voelde ik me nog steeds alles behalve fit. Maar 't was al wel ff rustig. Alleen waterdunne diaree nog. Het idee aan eten maakte me misselijk dus dat heb k maar niet gedaan.

Met de ziel onder m'n arm heb ik me uitgecheckt. De jongen achter de balie had direct door wat er aan de hand was en heeft me nog ff wat pillen mee gegeven. Na m'n "ontbijt van Norit, primatoer en paracetamol die er gelukkig in bleven zitten ben ik naar de haven gegaan. Want ik moest en zou het proberen... Eenmaal daar voelde k me iets beter door de frisse lucht. Langzaam kwamen de mensen van de groep aan. Wel heb ik de toerleider Jay ingelicht... Alleen niet de hele waarheid verteld. Te bang dat ie me niet mee wilde nemen... De rest heb ik maar niets gezegd... Hopelijk beleeft het hier bij...

En dat deed het! Al voelde ik me nog steeds beroerd! En tijdens de lunch heb ik maar 3 happen gegeten, maar alles bleef ik in. Maar ik zat wel op de boot en m'n expeditie was begonnen!!!! Juuuhj😊😊😊

Na een introductierondje: naam, nationaliteit, beroep. Begon de tocht. Allemaal nog wat onwennig en verlegen. De eerste stop was een snorkel stop met een grot. Na m'n eerdere snorkel ervaringen met volgelopen maskers was ik wat sceptisch. Maar verdomd ze zaten goed. Met z'n allen de grot in. Nog wat ongemakkelijk.... Maar wel super gaaf! Ik ben hier..!!!

De crew van de boot bestond uit 9 man.
De guides: Jay, Carl, Darwin en Rayland
De chef: Emman en Miko
Captain: Zael
Mechanic: Roque
Anchorman: Mar
De laatste 3 hadden we amper contact mee. Die hielden zich afzijdig en 'snachts bleven ze op de boot om het fort te bewaken. De anderen volgden ons bij elke stap die we zette op een positieve manier. En zorgden dst we voldoende te eten kregen. Heb geen honger geleden😊

Nu kan ik jullie van elke stop gaan vertellen wat we gedaan hebben en wat we gezien hebben maar dan blijven we bezig. Ik houd het bij de hoogte punten, de foto's spreken voor zich. Het was zo geweldig! Zeeschildpadden, Nemo's, zeeslangen, pijlstaartrog, prachtige vissen en koraal. Idyllische eilandjes azuur blauw water en enorme grotten. We zijn op 1 van de expeditie Robinson eilanden geweest, en in een vissersdorpje ver weg van de bewoonde wereld. Daar hebben sommigen lollies uitgedeeld en haarknipjes aan de kids.

De eerste dag was vooral een reisdagje en we kwamen savonds rond 5.30pm aan op ons eerste Basecamp. Ze zon was al aan het verdwijnen in de zee en 't was weer een prachtig gezicht! We sliepen in tenten in een bamboo steiger. Van de grond dus. Ik had een tentje voor me alleen aangezien we met een oneven aantal waren en de rest allemaal koppeltjes waren... Jup weer koppels... Vanaf het begin had ik al een klik met Eric en Aimee, David en Nina, sven en Joan, en Sid en Caroline uit Stockholm. We hebben zoveel lol gehad samen. Maar omdat ik zo kapot was van de nacht er voor ben ik de eerste avond vroeg gaan slapen.
Dag 2 was een relaxed dagje, ik had al snel mn plekje gevonden voor op de boot. Als de golven dan wat groter waren dan deinde ik mee.. Heerlijk... Gewoon genieten en dom van me af kijken totdat we weer bij de volgende stop aan kwamen. S'avonds sliepen we in bamboo hutjes. Matrassen waren weer prima en de omgeving was weer prachtig! Met z'n allen tot laat getafeld. Oh wat kan ik daar van genieten😍.
Dag 3 begon ook weer vroeg, we zouden deze dag bij een klif komen waar we vanaf konden springen. Na m'n laatste ervaring met sprongen op hoogte en m'n oren heb ik besloten deze over te slaan... Dat kwam voor de rest goed uit want nu kon ik ze filmen. Na nog een snorkelstop aan te hebben gedaan werd het weer tijd voor bascamp.

Onderling groeide de band, niet alleen met de groep maar ook met de guides en chef Emman en Miko. Ieder z'n eigen talent en eigen droom. En ze werkten er hard voor. Onderling hadden ze enorm veel lol waardoor wij als groep ook closer werden. We hebben enorm gelachen met elkaar. Al snel kreeg ik een klik met Emman, Jah liefde van een vrouw gaat ook door de maag🤣. Fuck wat kon die jongen heerlijke gerechten op tafel zetten. De andere jongens waren soms meer clowns en erg aanwezig. Emman was een bescheiden jongen heel rustig, puur geen poeha. Dat heeft meestal toch m'n voorkeur. De derde avond was er een campvuur na het eten. Een van de jongens wist te vertellen dat de plankton hier licht geeft. Dus hup wij met een club naar het water ver weg van het vuur. Idd gaf het plankton wat licht, maar niet heul bijzonder. Inmiddels was ik met Emman aan de praat geraakt en terwijl wij zaten te babbelen was iedereen hem gepeerd. Daar zaten we dan met z'n 2en onder de sterrenhemel die prachtig is hier... Elke avond weer heb ik vol verbazing naar de hemel staan kijken...🌠 Het was zo mooi en zo stil! En voor ik het wist zaten onze lippen op elkaar... Oeps.... Ach jaah een kusje moet kunnen. De ambiance was er ook naar. Daarna ons weer bij de rest gevoed bij het kampvuur en onder leiding van Carl en z'n gitaar heerlijk genoten van het samenzijn. Na genoeg flessen rum en aardig wat dronken dropjes zijn we rond 1am gaan slapen. Caroline heeft nog ff m'n tent gecontroleerd of ik echt wel alleen in m'n tent lag of hem toch stiekem zou delen. Maar nee ze kwam al snel tot de conclusie dat ik alleen zou slapen vanavond... Zo easy ben ik niet!

De volgende ochtend na het ontbijt werd de laatste tocht ingezet. Nog 3 stops en dan zouden we aankomen in Coron. Neee....!!!!! Ik wilde niet dat 't stopte... Ik had 't zo naar m'n zin! We zaten in zo'n heerlijke blije bubbel met z'n allen. De laatste stops heb ik geen woorden voor.... Check de foto's maar. Dan begrijp je wat k bedoel... En de laatste lunch al evenmin, alsof er een engeltje over je tong piste zo lekker...groot applaus voor Emman die er weer helemaal verlegen van werd. Zo schattig🥰 hahahaha....

Met z'n allen hadden we besloten dat we de jongens gezamenlijk een fooi zouden geven en een brief zouden schrijven waarin we ze bedanken voor deze geweldige ervaring, en dat ze dit geld mochten gebruiken om hun dromen waar te maken en niet voor rum!!!! Dat voerden ze ons nml de hele reis!
De jongens waren oprecht ontroerd, en waren super blij met onze fooi! Na de overhandiging hebben we er met z'n allen een feestje van gemaakt. Nog even en dan was 't voorbij😭

Heb verschillende rummetjes naar binnen getikt... Nee niet dronken geweest!!
Dat kon niet iedereen zeggen😂. Maar niemand werd er op veroordeeld. Iedereen was zichzelf en dat waardeer ik zo enorm. Heb me nog nooit zo snel op m'n gemak gevoeld bij "vreemden"  dankjewel Super Baby's 👼🏼💕💪🏼😁 jullie zijn geweldig! Op naar de reünie in Stockholm 🇸🇪  🇳🇱

Eenmaal aangekomen in de haven van Coron afscheid genomen. Emman een dikke knuffel gegeven, hem bedankt voor alles en succes gewenst met z'n toekomstige restaurant. Afgesproken om savonds in de karaoke bar een drankje te doen met z'n allen. Groep en crew. Leek me een mooie afsluiter van een geweldige trip!

Maar eerst naar m'n Hostel. Eenmaal daar aangekomen moest ik me identificeren en betalen... Maar toen ik m'n buideltje opende zat er geen geld meer in... Andere rits, nope ook niks... Fuck... Het duurde ff maar toen drong het door, iemand heeft m'n geld gejat😲. Alles zat er in, behalve m'n geld. Ik heb een groene map waar m'n belangrijke papieren zoals visum, kopieën van paspoort ed in zitten. Daar had ik m'n buideltje met m'n paspoort en dus ook m'n geld in gedaan. Deze had ik een de cabine van de kapitein gezet. Veilig en droog zoals me werd verteld. Ik kon de map zien liggen vanaf het dek en regelmatig gecheckt.... Zucht... Bam en de happy bubbel waar ik in zat tijdens deze trip was als een bom gebarsten. ☹️ Welcome to the real world....

Direct naar het kantoor Van Buhay isla gegaan en daar kwam ik Jay tegen. Heb het verhaal gedaan en hij was stomverbaasd maar reageerde vreemd. Had het idee dat ie me om de tuin wilde leiden. Samen naar de boot gegaan want miss lag 't daar ergens. Me pleasen en continu er omheen lullen. Maar goed ik wist al lang dat m'n geld foetsie was. Hij zou de jongens vragen en ik het laten weten. Maar uiteraard niks meer gehoord over geld. Heb een mail gestuurd naar Buhay Isla maar ook nog niets gehoord. Nou heb ik de ervaring dat ze altijd laat reageren dus ik wacht 't nog ff af. Geen aangifte gedaan, teveel gedoe en stress en daar heb k geen zin in. Kan toch niks bewijzen... Daarnaast had ik zoiets ingecalculeerd deze 3 maand. Er moest een x wat mis gaan... 

Het gaat me niet eens om het geld. Maar het is zo'n grote dikke zwarte rand om een geweldige ervaring. En dat doet pijn... Daarnaast voel ik me gebruikt en ontzettend dom. En als een echte Hsp ben ik er een dag ziek van geweest. Heb mezelf ook maar een dag gegund om me beroerd te voelen. Denk ik dat Emman er iets van wist...? Nee, dat denk k niet. Zo wel. Hoop ik dat 't een mooie opstap is voor z'n restaurant die hij graag wil openen. Maar ik denk dat een van de 3 heren die zich minder in de groep mengden en snachts op de boot bleven in m'n spullen hebben zitten neuzen. Of de gene die het er neer heeft gezet.. Jay? Ach het blijft speculeren, en ik kom er waarschijnlijk nooit achter... Vind het enorm vervelend voor de jongens die er niets mee te maken hebben. Want hoe je het ook went of keert dit is een hele slechte recentie. En iemand die dit lees gaat niet met deze organisatie op stap... En dat zorgt voor minder werk en minder banen en minder geld. En ze hebben al niks! Sorry jongens die er niks mee te maken hebben.

Het is ook een wijze les voor mij! Niemand vertrouwen met m'n spullen. Zeker niet de mensen die niets hebben. Het altijd dicht bij me in de buurt houden, dus vanaf nu ben ik lekker spastisch🙄.

Vandaag is het inmiddels woensdag. Ben weer lekker aan de dunne en voel me weer niet fit. Hopelijk werken de noritjes snel en kan ik nog met Aimee en Eric mee naar de hotsprings...

Het waren prachtige dagen met een heel rauw randje, waar ik hopelijk over een tijdje om kan lachen. De ervaring en de prachtige dingen die ik gezien heb had ik niet willen missen. Ook de super lieve leuke grappige zorgzame mooie mensen die ik heb leren kennen zijn een aanwinst!! En ik kan het iedereen aanraden ook zo'n toer te doen... Lees wel, houd je belangrijke spullen in de gaten. Fijne dag mensen ik ga er ook maar weer wat van maken

Toedeledoki 💋😘

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

9 Reacties

  1. Eric & Aimée:
    13 maart 2019
    Wat een super leuk verhaal! Het was ook fijn om jou te leren kennen en zo’n goeie band met elkaar op te bouwen.
    Hoe erg we het ook vinden van je gestolen centjes.... deze prachtige ervaring kan niemand meer van je afpakken!!

    Op naar de hotsprings vanmiddag!
  2. Marcel en Kimm:
    13 maart 2019
    Wat een spuer verhaal en ervaring Daph. Prachtig😍... tuulk altijd balen als er zoiets gebeurd, maar hopelijk kleurt het je herinnering niet helemaal. Want wow wat een prachtige beleving weer! Xxx
  3. Roel:
    13 maart 2019
    Mooi verslag daffy, bijzondere ervaringen weer. Zonde van de diefstal dat geeft idd wel ff een bittere nasmaak. Hopelijk herinner je straks alleen de mooie momenten. Enjoy
  4. Michel:
    13 maart 2019
    Ja Daf, dàt is pas leven...blauwe wateren, mooie mensen en heerlijke gerechten..
    Jammer van het rouwrandje, maar dat vervaagt denk(hoop) ik snel bij de mooie gedachten die blijven!
  5. Mirjam Beldman:
    13 maart 2019
    Ge-wel-dig!!!
    Mooi verhaal weer! En dat ene maar snel vergeten! Je hebt iemand waarsch heel blij gemaakt 🤪
  6. Myrthe:
    13 maart 2019
    Hee lieverd,

    Wat klote dat ze zo'n streek leveren aan je. Laat ze er gelukkig mee worden.! Hopelijk krijgen ze er een nare bijsmaak van als ze het uitgeven, maar laat het je trip niet " helemaal" verpesten. Aan de leuke dingen denken! Have fun! Dikke kus
  7. Anouk:
    13 maart 2019
    Jeetje wat balen zeg!! Hopelijk blijven uiteindelijk alleen de mooie herinneringen in je gedachten.
  8. Lis:
    14 maart 2019
    ❤xxx
  9. Rita:
    16 maart 2019
    Vroeg of laat overkomt een ieder dit een keer...zo zie je maar weer dat je toch niet iedereen blindelings kan vertrouwen, maar je hebt je niet uit 't veld laten slaan! Het euforische gevoel van deze geweldige expeditie met een "gouden randje" heeft zo'n diepe indruk op je gemaakt ook qua sfeer, onderlinge verstandhouding...'t klikte aan alle kanten, dit pakt jou niemand meer af, staat in je geheugen gegrift! Natuurlijk heeft je vertrouwen in de mensheid een behoorlijke deuk opgelopen, maar dit weegt niet op tegenover de rest, uiteindelijk kom je daar wel weer overheen...blijf in vervolg op je hoede!! Wij kunnen altijd hier nog ff met de pet rondgaan, meldt maar als je krap bij kas komt te zitten! Houdt je haaks Daf, dikke knuf van je buuf