Zware dagen, but it was worth it😍

2 maart 2019 - Port Barton, Filipijnen

Dag lieve allemaal...

Daar is ze weer😊 inmiddels al een maand van huis en nu aangekomen in Port Barton een plaatsje op het eiland Palawan. En het is hier prachtig!!! Dat mocht ook wel na de behoorlijk wel pittige reis van 2 dagen.

Toen ik eenmaal op het vliegveld van Cebu aankwam bleek m'n vlucht naar Manila van 21.30 vertraging te hebben van minstens een uur. Damn... Dat kon k eigenlijk niet gebruiken in m'n planning. Had voor het overbruggen van de nacht een hotel geboekt in Manila. Zou 7.30 weer doorvliegen. Dan kon ik nog ff wat slaap pakken.

Wachtend op het vliegveld maar een bak koffie gedronken

Het was best fris op het vliegveld en aangezien ik m'n vest had laten liggen ben ik opzoek gegaan naar iets warms. Shoppen is een goede tijdsbesteding op zo'n moment... Een mooie roze sweater😊 voor 10 euro omgerekend. Lekker warm😊 Maar het zat uiteindelijk niet mee... Ik kwam aan rond 0.30 en moest wachten op m'n backpack. Toen ik eenmaal alles had was het 1.30. en 5.30 moest ik weer op het vliegveld zijn. Tel daar reistijd naar en van het hotel bij....Heb uiteindelijk besloten het hotel te annuleren en op het vliegveld te blijven. Moet lukken daar ff wat te kunnen dutten en dan volgende dag maar vroeg slapen.

Had ergens een mooi plekje gevonden. Lekker rustig al waren er al best veel mensen... Toen ik me eenmaal goed geïnstalleerd had kwam er een bewaker aan. Nee hij stuurde me niet weg maar hij deed alle airco's aan. Op standje vriezen🥶.. Jezus wat koud ineens daar. Trui aan jeans aan sjaal om.... En nog zat ik te bibberen... En het vreemde was, alle Locals zaten daar in hun t-shirt en korte broek... Ik snapte er niks van... Het was me al eens eerder opgevallen dat ze de airco altijd op standje vriezen hebben staan. En die lui vinden het heerlijk. Misschien kunnen we ruilen qua klimaat...? Want ik vind deze temperaturen echt 10x beter dan die fucking kou!!!! Uiteindelijk heb k geen oog dichtgedaan. Damn... Dit werd een zware dag! Helaas pindakaas ik had het er maar mee toe doen. 1 dag overleef ik wel😊

De vlucht ging prima en eenmaal op het vliegveld in Puerto Princesa had ik al snel vervoer gevonden via het touristen informatie centrum... Gelukkig, want ik was te moe voor gedoe. Een klein busje... Er stonden al meer mensen naast waaronder een Nederlands stel. Hij was al eens eerder hier geweest en had er ervaring mee dat ze de busjes mega vol propte en onbenullig reden. Ik dach dat ie overdreef want ze rijden hier allemaal "onbenullig". Nou hij had grotendeels gelijk hoor! De bus zat vol in de zin dat alle plaatsen bezet waren en de bagage op het dak geknoopt werd. Maar de rit... Omg... Ik ging ben van voor naar achter links, recht, boven, onder gegaan! !! Aan het eind van de rit had ik gevoel dat iedereen op een andere plek moest zitten dan in het begin!!!! Soms gingen we met gierende banden door de bocht!! En nee dit is geen Geer en Goor grap. Ik ben bloed serieus!!! En dat voor 4 uur lang!!! Ik had gehoopt ff m'n ogen dicht te kunnen doen maar in plaats daarvan was ik alleen maar vermoeider geworden... Ik heb die gast geen fooi gegeven. En ik was te moe om er wat van te zeggen want dan had hij de hele lading over zich heen gekregen. En hij kon er ook niks aan doen dat ik niet geslapen had. Dus ik heb het er bij gelaten.... Blij dat 't voorbij was...

Het helse busje

Hallo Port Barton😊 Vanaf de plek waar we afgezet werden was het 5 minuten lopen naar het hostel. Eenmaal daar viel er een rust over me heen... Wauw wat prachtig hier...!!! Zoals je ziet op de plaatjes, blauw water prachtige natuur. Ik heb m'n spullen gedropt en ben aan het strand gaan zitten... Ff helemaal niks... Ik was dood op en compleet overprikkeld. Er moest niks meer gebeuren want dan begon ik zo te janken... Dat gebeurde toen ik me bedacht dat ik de vlucht van Coron naar Manila moest boeken. Dit lukte niet op m'n telefoon en toen ging 't ff helemaal mis, boos en zwaar gefrustreerd... Waaaaahhhh😭😭😭😭😭😭😭 Nu gewoon ff niet!!!!! HSP Ole ole... Na ff lekker uitgejankt te hebben ben ik naar de receptie gelopen en mocht ik de computer gebruiken en heb ik die vlucht geboekt... Ah fijn, kwam het toch weer goed!

Port Barton❤️

Rond 17u arriveerde Florence, ze had een andere vlucht. We hebben samen ff wat gegeten en een biertje gedaan tijdens de zonsondergang... Waauw wat een paradijsje hier...!!!! Rond 8.00pm was het klaar. Kon me amper nog in het Engels verwoorden. Ben naar m'n kamer gegaan waar uiteraard niemand was. Ben gaan liggen, en volgens mij sliep ik voordat m'n hoofd het kussen raakte. Ik werd s'nachts een x wakker om te plassen en de hele kamer was ineens vol! Niks gehoord ik heb geslapen als een malle...😴😴💤💤💤

Sunset... No filter 🌅

Gisteren was een rust dag. Lekker hangen op het strand en niks doen... Het resort waar het hostel zit is top! Heerlijk eten! Lekkere cocktails en smoothies! Het onbijt: havermout vegan carrot cake😍 Het smaakte echt als warme carrot cake... Zoouw lekker. Na het ontbijt heb k ff wat oeffeningetjes gedaan want het werd tijd om weer eens aan m'n ronde billen te werken. Boven het restaurant is elke ochtend om 9am en s'avonds om 5pm een yoga les van een uurtje. Dat leek me we  wa Voor de avond

Na alle activiteiten ben ik maar eens ff een rondje gaan lopen door het plaatsje. Veel barretjes kroegjes eetgelegenheden. Echt super gezellig allemaal! Eenmaal terug bij het hostel lekker op het strand gaan liggen. Florence was er ook al. Naast ons lag een colombiaanse jongen Gustavo. We raakten aan de praat en al snel kwamen er meer bekenden van hem bij die hij de avond er voor had leren kennen. Met een club van 6 zijn we pizza🍕 gaan eten.. En wat voorn pizza... Net zo groot!!!!! 2 pizza's besteld voor 6 man en dat was meer dan genoeg... 1 slice was voor mij al zat!! Daarna nog ff op het strand gehangen en om 5.00pm ben ik naar de joga les gegaan. Heerlijk!!! Was een echte workout. De 2de van de dag al weer💪🏼😊. Kon niet alle oefeningen goed doen want m'n nek is nog steeds vervelend... Een deze dagen toch een massage nemen...

Toen ik na de yogales naar beneden liep zat er in het restaurant van het resort een Nederlands stelletje,. Ff met ze gekletst! Toen ze me vroeg hoe het alleen reizen beviel gaf ik aan dat het me opviel dat hier veel stelletjes zijn en groepen zijn  en weinig solo reizigers. En dat de aansluiting vaak wat lastiger is. Zei hadden al meer reizigers ontmoet die dat idee hadden, en ook Gustavo en z'n "vrienden" was dat opgevallen! Gelukkig het lag dus niet aan mij😊

Het hostel waar Gustavo verbleef had tussen 7.00 en 7.30 pm gratis drank. Nou daar moesten Florence en ik natuurlijk ff heen. Het Nederlandse stel Martijn en Liza kwam ik daar ook weer tegen. Heerlijk gebabbeld en biertjes gedronken. Uiteindelijk rond 9.00pm een hapje gaat eten. Na het eten kachelden we weer in en zijn we lekker naar ons hostel gegaan. Wat Gustavo erg jammer bleek te vinden en me innig omhelsde... 🤔🤔 Lekker naïef ding dat k ben. Ik had natuurlijk weer niets door waarop Florence tegen me zei dat ie vanaf het begin al een oogje op me had... Ik niet op hem anders had ik het wel gemerkt... En Colombia is me net iets te ver!

Vandaag een eilandhop tripje incl snorkelen dus ben benieuwd... Maar eerst weer zo'n lekker bordje havermout carrot cake😍😍

Zo weer genoeg gelult... Ik ga dr weer een mooie dag van maken en hopelijk nog iets bruiner worden... Het valt nog mee voor mijn doen, maar kan het al wel goed zien😊 Zal jullie niet teleur stellen en ff m'n best doen zodat jullie allemaal weer jaloers kunnen zijn op m'n mooie kleurtje waar ik zo trots op ben😁😁

Toedeledoki💋😘

Foto’s

4 Reacties

  1. Marjo:
    2 maart 2019
    Daffie wat een bijzonder verhaal weer. Geweldig wat je allemaal doet. Veel plezier!
  2. Esther S:
    2 maart 2019
    Mooi verhaal weer Daf. Ik volg je op de voet en lees met veel plezier je blogs. Mooi en dapper ook dat je zo open ben over je moeilijke momenten. Gaandeweg je blogs merk ik wel dat je hier steeds makkelijker mee om lijkt te gaan. Gelukkig overheersen de leuke dingen. Liefs,
  3. Michel:
    2 maart 2019
    Gaaf Daffie, en ja af en toe een downmomentje hoort er gewoon bij. Ben trots op je.
  4. Rita:
    2 maart 2019
    Hoi hoi heb jouw mooie foto's bekeken...wauw een paradijsje op aarde....ondanks enige tegenslagen, houdt je het hoofd aardig koel, een huilmomentjd lucht ook lekker op...realiseer je je wel dat je een voorberecht mens bent daar in het Filippijnse dagelijkse leven terecht bent gekomen, je droom om te backpacken nu werkelijkheid is geworden...het grote avontuur tegemoet!! Hé Kanjer je doet 't perfect...groeit met de dag, maar komt ook vaak jezelf tegen, tis tevens een hele confrontatie. Elke dag lekker genieten wat er allemaal op je pad komt, voordat je het weet zijn die nog 2 resterende maanden als zand door jouw vingers geglipt! Liefs je buufje