Dag 6 t/m 8 ACCLIMATISEREN

10 februari 2019 - Lopez, Filipijnen

Welkom bij mijn nieuwe avonturen😜. Ga dr maar weer voor zitten... 

Na redelijk goed geslapen te hebben werd ik vrijdag morgen fit wakker. 8u am aanwezig zijn op OK. Er was geen nog planning voor die dag. Het enige wat ze hier doen zijn sectio (keizersnee) of appendectomie (blinde darm verwijderen) en in uiterste nood uterus extripatie (verwijderen van de baarmoeder. Maar er kwam maar niets... Dus gekeken bij het maken van de sets en het inpakken er van. In het kader van de bezuinigingen word al het inpak materiaal herbruikt. Hoe vies ze ook zijn... Waarna ze in de autoclaaf gingen voor 1,5 uur. En steriel als wat... 

IMG_20190208_100830

Daarna wattenbolletjes gedraaid geest doden werk! Maar moet gebeuren! 

Wattenbollen gedraaid

Hier doet de OK assistente de verbandwissels op de afdeling na 3 dagen. Dus hup buitenklompen aan (jups ook hier) en een buiten jas en richting de ward (afdeling), 5 meter verderop. Met een bakje waarin de wattenbollen die we net gedraaid hebben liggen gedrenkt in betadine en wat gazen met papieren pleister. Wat me opvalt is dat ze geen handschoenen aan hebben tijdens dit klusje. Waarom: te warm dat plakt en werkt niet prettig... Oké.. 🙄 Voor de smetvreesjes onder ons. Komende week komen er nog veel meer sappige verhalen🤮.

Eenmaal terug op OK werd het zwaar. Ik mocht niets doen. Wilde wel schoonmaken of opruimen. Maar dat was niet de bedoeling. Als k ergens een hekel aan heb is het niks doen en mijn tijd uitzitten. Ondertussen kwam er een oudere dame binnen, ze vertelde dat ze met pensioen is. Ik dacht OK assistente. Ze ging aan tafel zitten om haar favo soap te kijken. 

Uit verveeldheid nog maar een rondje zieke huis gedaan met Adelaida. En toen ging 't mis. De verpleegkundige probeerden me bang te maken met spookverhalen😳😳

Ik slaap in het bijgebouw waar, op de begane grond, een tandarts zit de verloskundige en de apotheek. De bovenverdieping word amper gebruikt. Alleen het kantoor van de hoofdzuster zit daar en mijn kamer. En nu vertellen ze me ff dat ik daar slaap met de geesten... Waaaah..... Heel geestig dames😏

Naast de spookverhalen, het enorme verschil waar ik echt aan moet wennen ben ik ook nog eens ongesteld geworden. Hormonen gieren door m'n lijf..... Pfff.... Nou je raad 't al.. Kats van slag en lekker bang gemaakt durf ik amper te slapen die avond. Janken dus... Gelukkig heb ik Truus ff gesproken en Nadja die me beide proberen gerust te stellen. Maar toch slaap ik slecht. Het enige wat ik dacht was: als k me de komende 2 weken zo blijf voelen dan trek ik dit niet😢 

De volgende ochtend om 5.30 am word ik uit m'n bed gehaald voor een keizersnee. Toen ik op OK kwam stond de dame van de soap, die zei met pensioen te zijn al met haar steriele jas aan. Nadat ze afgedekt hadden pakte ze het met en begon met de incisie... Ik snapte er helemaal niets meer van.. Hoe dan.!!!! Later bleek dat ze dokter is, en op vrijwillige basis in haar pensioen arme mensen, die geen geld hebben gratis opereert. 

Dr Jolie aan het wassen

Hierna nog 2 sectio's en een appendectomie. 

Ook zie ik een normale bevalling voor het eerst in m'n leven. En dit was alles behalve romantische en liefdevol😳💔Dames, wees allen blij dat jullie op een prachtige kraamsuite mogen bevallen. Dat is hier wel anders! Een kille  bevallingskamer waar sunchroom kunt bevallen. Er staan 2 tafels. Met beensteunen naast elkaar. Hier word je naar toe word gebracht als je persweeën hebt. Geen man naast je, die blijft buiten! Alleen maar zusters een verloskundige en als 't lastig word ook nog een dokter. Totaal soms wel 4 personen. Hier geven ze een hele andere interpretatie aan babyolie... Ze spuiten het in je terwijl je ligt te bevallen om zo de baby makkelijker naar buiten te laten "glijden" Babyolie dus👶🏼. Daarnaast gaat het er niet zachtzinnig aan toe. Soms staan ze met z'n 2en op de buik te drukken tijdens de perswee😭😭. Alles om dat kind er maar uit te krijgen. Al deze vervolgens geboren is en de placenta (moederkoek) wil niet loslaten bedenkt de dokter zich niets en verwijderd ze deze manueel (met de hand) , zonder ruggenprik.... En het meest bijzondere vind ik nog, de dames geven geen kik... Beetje kreunen op z'n ergst. Terwijl ze bij ons soms gillen als varkens met een ruggenprik. Hier worden ze behandeld als varkens🐖 Ook hier mocht ik foto's maken. Maar uit principe kwestie niet gedaan. 

Na deze ervaring was het weer tijd om niks te doen, Nbikko, de buitenomloop/sterilisatie medewerker/schoonmaker/transportmedewerker geholpen met setjes vouwen, jassen vouwen, afdeklakens vouwen. Geen disposibel doeken maar reusable.  

Afdeklinnen vouwen

Om 5.00pm werden er nog 3 sectio aangemeld.  Jerra kwam nog even aanwaaien om te kijken hoe het ging. Ze had via Zeny gehoord van de spook verhalen en ze wilde checken hoe het met me ging.  Super lief❤️ Waarna ik nog even Truus heb gebeld en lekker naar bed ben gegaan. Ik was gesloopt. Weer 2 reistabletjes genomen omdat ik goed wilde slapen😴.

En gelukt... Vanochtend schrok ik 7.48am wakker. En 8u moest ik op OK zijn... Snel m'n kleren aan ontbijt opgepikt en gaan. Zelfde liedje sectio's appendix... Maar redelijk bezig dagje. Daarnaast kwam Jerra om 16.00 pm om ff met me naar de supermarkt te gaan. Zeny heeft liever niet dat ik alleen op pad ga. Ze zijn hier geen touristen gewend, laat staan blonde meisjes. Ze voelt zich verantwoordelijk en wil niet dat me iets overkomt. Al denk k zelf dat me echt niet zomaar iets gebeurd. Iedereen heeft 't over dat blonde knappe meisje, dus ze missen me ook snel! Maar heb beloofd niet alleen weg te gaan, dus dit doe ik dan ook niet. 

17.00pm werd ik opgepikt om  met Evelyn, Adelaida (mijn 2 OK collega's) En de man (Alex) en dochter (Adelin) van Adelaida te gaan eten in een seefood restaurant. Garnalen en krab 🦀. Alex is altijd zeeman geweest en meerdere keren in Nederland geweest. Het eten was heerlijk!!! En ook fijn heel even weg te zijn van het ziekenhuis. Na het eten nog even naar de pier geweest een frisse neus halen waarna ze me netjes weer bij het ziekenhuis hebben gedropt. 

Garnalen en krab bij Zeny'sBig C

Nu zit ik hier op m'n inmiddels vaste plekje dit te typen. Elke avond als k hier zit komt er een prins voorbij🐸. Morgen ga ik hem een stukje volgen. Misschien moet ik hem wel kussen!! 😂😂

Prins🤴🏼🐸

Zo een poging doen te slapen. Morgen voor 8.00am verzamelen voor het zieke huis bij de vlaggenmast. Elke maandag word er gezamenlijk het nationaal Filipijns volkslied gezongen 🇵🇭. 

GA jullie komende week meer vertellen over hoe ze werken en wie er allemaal werken. Voor vandaag is 't genoeg geweest. Waren zware dagen en vind het acclimatiseren moeilijker dan gedacht. Mede door de verhalen en het slechte slapen. Maar het komt goed! Het heeft even tijd nodig💪🏼😊. Ben een grote meid... Is niet erg eens ff goed uit m'n ritme en Comfortzone gehaald te worden, dan ga ik wat k heb alleen maar meer waarderen❤️

Toedeledoki tot. De volgende x maar weer😘💋

Foto’s

11 Reacties

  1. Jolien:
    10 februari 2019
    Jeetje Daphne wat een indrukken! En wat ben je stoer! Hoop dat het acclimatiseren inmiddels een beetje lukt. 😘
  2. Joyce:
    10 februari 2019
    Meis, hopelijk acclimatiseer je nu snel, en kun je die gekke spookverhalen naast je neer leggen. Stuur je wel een paar beschermengeltjes toe.
    Maar wat een ervaringen al, zeg. Zelfs het niets doen :) Wat zijn wij dan altijd druk en gehaast...
    Trots op jou
  3. Rachel:
    10 februari 2019
    Daffie,
    Dat stoere blonde meisje daar gaat het helemaal mee goedkomen! Na de eerste omschakelingen en indrukken ga jij daar ook weer gedijen, volhouden dus, meis!!!
    Leuk om zo op de hoogte te blijven, en heel veel succes daar!
  4. Michel:
    10 februari 2019
    Hé Daf, bikkel, prachtig verhaal! Het gaat je zeker lukken.
    Ben benieuwd naar je volgende relaas.
    XXX
  5. Sarah:
    10 februari 2019
    Hi Daphne,

    Leuk om je verhalen te lezen! Veel succes met alles en daarna veel plezier met reizen! En wie weet tot in Vietnam ;-)
  6. Marije:
    10 februari 2019
    He Daphne,

    Zo wat een indrukken! Het lijkt mij heel bijzonder en wat veel heftige ervaringen. Maar ge-wel-dig dat jij deze ervaring en uitdaging bent aangegaan. Wat ben je een stoere vrouw ! In afwachting op mijn bevalling.. denk ik dankzij jou: ach dat wordt een eitje in DZ.. ;-)

    Kus Marije
  7. Suus:
    10 februari 2019
    Hej hoi,

    Jeetje wat een verhaal. Komt helemaal goed met je! Jij kunt dat 💪🏻
    Veel succes 🍀😘
  8. Uenkie:
    10 februari 2019
    He Daffie, leuk om te lezen wat je allemaal doet en meemaakt! Een totaal andere wereld...gaat helemaal goed komen daar met dat knappe blonde deerntje, dikke kus Uenkie
  9. Connie:
    11 februari 2019
    Wat prachtig om te lezen en mooi dat je ook je worstelingen laat zien. Je redt het wel!
  10. Clau:
    11 februari 2019
    Hey chick,
    Wat een belevenissen allemaal...👀👊🏻
    Je moet maar zo denken, Casper is een heel lief spookje 👻. En anders denk je maar aan Casper factor 50 van de OK wintersport ... daar verjaag je de andere spookjes wel mee 😉😜💋
  11. Marcel en Kimm:
    13 februari 2019
    Lekker sappig weer daffie.... leuk!,
    En you can do it💪🏼... you know that!

    Liefs💋