Dag 4/5 Gaan met die banaan🍌

Oke mensen ik heb jullie zoveel te vertellen. Neem de tijd, pak een snack en een drankje, dit word een flinke lap tekst😁

Nadat we dinsdagavond heerlijk gegeten hebben in het hotel, hebben we vroeg het bed opgezocht. Binnen no time lag Truus heerlijk te pitten. Ik daarintegen kon maar geen slaap vatten. Welkom jetlag!!! En een flinke want uiteindelijk heb ik, toen de wekker ging woensdag ochtend 3.30am, amper 2 uur geslapen 😳. Voor de mensen die mij een beetje kennen. Ik gedij onwijs slecht op weinig slaap. Zolang ik maar in m'n comfortzone ben en in m'n eigen dagelijkse ritmezit, kan ik dit redelijk verdoezelen. Maar beide zijn ver te zoeken🤔.... 

Oké nu word 't vies: Eenmaal In de lobby moest ik naar de toilet. Ik weet 't sommige mannen denken dat vrouwen niet poepen, maar ik wel🙋🏼‍♀️! Ik doe de deur dicht, trek m'n broek van m'n bips ga zitten en de toilet spoelt zich plotseling spontaan door. Een tering herrie!!!! Alsof je naast een wilde rivier stond. Hij zou me zo terug kruipen😳... Gelukkig m'n keutels zijn, net als ik, niet zo bang aangelegd. Ik heb hem veilig en wel af kunnen leveren🙏🏼💩  Geen foto om te bewijzen want m'n phone zat in m'n tas in de lobby😏 Sorry...! 

4.30am zou Zeny (Truus haar contactpersoon/vriendin/zus) ons oppikken. Tijden zijn relatief hier. Een uur te laatbij ons is hier nog steeds "right on time". 3 kwartier na de afgesproken tijd arriveerden ze. Fuck had k 3 kwartier langer kunnen slapen. Helaas! Accepteren en door.... De prachtige zonsopkomst maakte het grotendeels goed

Het zou ongeveer ong 200 km rijden zijn. Aangezien ze hier geen snelwegen kennen zoals bij ons zouden we er 5 uur over doen. Idd vaak smalle wegen met veel verkeer. Alles door elkaar heen djeepneys tricycles auto's vrachtwagens bussen oh ja en af en toe een fiets. Links en recht inhalen is normaal. En 2 auto's die 1 auto tegelijk links en rechts inhalen ook. Zonder boze gezichten  frustraties of middelvingers🖕🏼Net zo relaxed. Onderweg een paar mooie plaatjes geschoten 

Naast de chauffeur, z'n hulpje (wat later z'n broer leek te zijn) Truus, Zeny en ik, zei de gek, namen we ook een Tandarts mee Jolita. Onwijs leuk mens! Ipv alleen maar tanden te trekken probeert ze de mensen in het buitengebied meer kennis van tandverzorging bij te brengen. Daarnaast organiseer ze medische missies in de Filipijnen op gebied van zorg en educatie voor artsen verpleegkundigen en studenten van de universiteit. Soms moet ze eerst een toch maken van 2 dagen te voet, om deze dorpen te bereiken. Onwijs interessant! Ik moest volgend jaar maar gewoon terug komen en met haar mee gaan op zo'n missie... Bart...? 

Daarnaast hebben we in Lopez 2 studenten opgepikt Flor en Jerra. Zij helpen Truus en Zeny met opzetten ed van de klinieken als project voor hun Master zoals ik begreep. Jerra die al moeder is van 2 Kids en dmv sponsoring van een vriend van Truus haar diploma kan behalen zodat ze haar kinderen een betere toekomst kan bieden. 👩🏽‍🎓👌🏼

Na inderdaad 5 uur rijden kwamen we aan bij het huis van Zeny in Gumaca in de provincie Quezon. Na de lunch zouden we naar de Prominent klinieken gaan die de dames hebben opgezet. Prominent 1 in Aloneros, en 2 in Guinayangan (deze word 21 februari officieel geopend). Daar zag ik al onze spullen terug!!! Bedden kasten, ok jasjes. omloopkarretjes, handdoeken weegschalen infuus palen  je kunt het zo gek niet verzinnen. En ze zijn er zo ongelovelijk blij mee!! Ze hebben hier werkelijk waar helemaal niets😔 Blijven verzamelen en opsturen dus..!! 

Eenmaal terug bij Zeny was het al 18.00pm en ik was gesloopt en finaal overprikkeld van de 2 drukke dagen (lang leven de jetlag). Ik Kon m'n ogen amper open houden, m'n hoofd deed pijn en alles ging langs me heen. Stil en witjes zat ik aan tafel. Truus had het gelukkig door. Na het avondeten en de groepsfoto zijn we naar ons hotel voor die nacht gegaan. Als ik maar kon douchen en slapen😴😴😴. 

Ik was zo bang dat ik geen slaap kon vatten dat ik een reistabletjes heb genomen. Eenmaal liggend in bed, gierde de airco over me heen. Toen k begon te bibberen en dus weer geen slaap kon vatten heb ik dat stomme ding maar uit gezet( hij stond op al op 25graden) Uiteraard hield ik het niet droog en heb k ff liggen janken (Hsp is oké, Ole Ole) . Toen de tranen er eenmaal uit waren was het goed en ben ik vredig in slaap gevallen. 

Vanochtend werd ik uitgeslapen wakker... Voelde me stukken beter! Vandaag naar m'n verblijf adres voor de komende 2 weken! Magsaysay Memorial hospital  in Lopez. 

Eerst het ziekenhuis in Gumaca bezoeken om de Holland afdeling te bekijken. En ook daar weer allemaal Deventer ziekenhuis spullen, tot aan de gordijnen aan toe! Er lagen patiënten in de kamers dus heb uit privacy overwegingen geen foto's gemaakt. Daar snapte de hoofdzuster en de directeur niets van😂😂 Ook hier zijn ze zo blij met alle pullen die ze krijgen. Dat wat voor ons niet goed genoeg meer is omdat wij westerlingen altijd maar meer, mooier, groter, beter, en sneller willen, is hier ongelovelijk welkom. 

In de bus hebben Flor en Jerra me geholpen met het opwaarderen van mijn prepaid kaart zodat ik de komende week internet heb... Juuhj!!!! Als M'n week verlopen is moest ik maar een berichtje sturen en dan konden ze mn kaart weer opwaarderen. Dus nummer met ze uitgewisseld! Aangezien ze beide ook nog eens in Lopez wonen, beloven ze me te komen opzoeken en me mee te nemen om de stad te laten zien. I'm in...!!! 

00.30pm En toen was mijn tijd gekomen. Eindelijk zou ik afgeleverd worden..! Helaas nog zonder mijn spullen die ik verzameld. Heb op de OK, want de container is er nog niet😩. Na de lunch een toer waarna ik naar m'n kamer werd gebracht. De conference room😂. Een plekke voor mezelf want die kan ik wel gebruiken af en toe. En toen het afscheid.... Ik vond het zo spannend, dat ik in huilen uitbarstte (lang leve m'n hoogsensitiviteit, again🤔) Dank Lieve Truus dat je me de afgelopen dagen onder je vleugels hebt genomen en voor me hebt gezorg samen met mum Zeny, Salamat❤️

Maar lang de tijd om uit te janken had k niet. Direct werd ik naar de OK gebracht, waar ik tijdens de rondleiding me al even had voorgesteld 2.00pm. Want ze gingen een sectio doen (keizersnee in jip en janneke taal) En daar stond ik ineens.... Hopjop, chop chop en daar was de baby, sluiten en klaar in 20 minuten😳😳😳😳... Wtf... Daar kunnen onze gynaecologen nog wat van leren. Moet ik wel zeggen dat ze een (1)mediane onderbuiksincisie doen Ipv een (2)pfannenstiel ivm minder bloedverlies... (1. Snee van je schaambeen tot aan je navel. 2. Snee net boven je schaambeen) De pfannenstiel is cosmetisch mooier want valt vaak net binnen de rand onderbroek/bikinibroekje. Maar dst boeit hier niet! 

Ik heb een paar foto's gemaakt van de OK. Helaas niet van de tafel van de instrumenterende. Maar daar waar wij een heel net met ong 30 instrumenten, 10 kleine gazen, 5 grote gazen en 5 hechtingen gebruiken, gebruiken zij nog geen 15 instrumenten, 1groot buikgaas en 3 hechtingen. 

Nog geen uur later nog een sectio, en hop een jas aan handschoenen aan en assisteren. Ik had geen tijd om na te denken! 5.15pm liep ik terug naar m'n kamer. M'n avondeten kon ik ophalen bij de beveiliging. Daar heb ik weinig van gehad, ik zal jullie de komende dagen vertellen waarom😋

Daarnaast ga ik jullie de komende 2weken vertellen hoe het er aan toe gaat hier. Kan je nu al zeggen verbaas u niet, verwonder slechts. Het is niet te vergelijken met Nederland. Ik ga even kijken zo of ik het filmpje die ik heb gemaakt kan toevoegen. Deze is zonder patiënt en zonder bloed..!!!!! 

Om even maar even te melden hoe lief en zorgzaam de mensen hier zijn. Vanmiddag leerde ik een man kennen op de OK. Hij is van de "transport dienst". Ik zit al 1, 5 uur buiten te tikken. Hij is inmiddels al 10x langsgelopen. Hij vroeg of k de bananen🍌🍌 hier lekker vind en of ik die al had gehad. (ze pochen er mee en terecht😍) Komt ie net ineens aan zetten met een hele tros😋😋😋😋😋

Zo nu is het genoeg voor vandaag!!! Tis inmiddels 7.50pm. Opfrissen en slapen zodat k morgen fris en fruitig ben. 

Toedeledoki💋😘