Aruba 2, een Lach en een traan...

Dag lieve mensen,

Ff kort verhaaltje van mij! Buiten dat ik het super naar m'n zin heb, is het niet altijd insta perfect... En dat stukje ga ik ook gewoon met jullie delen...

Het is vandaag zaterdag, en het is niet mijn dag... onwijze huilbui gehad net. En niet omdat ik het niet leuk vind hier. Of heimwee heb. Want dat heb ik niet.

Het afgelopen 1,5 jaar was een emotionele rollercoaster. Hele mooie dingen, maar ook onwijs pijnlijke momenten die de grond compleet onder m'n voeten weg vaagden. En net wanneer je denkt dat je de dingen een plek hebt gegeven, komt er ineens weer iets opborrelen dat toch nog even aandacht wil. Dat in combinatie  met hormonen veroorzaakt dan dikke tranen. Snikken jonguh...

Gelukkig had ik absoluut niet verwacht dat ik weg zou kunnen rennen voor dit soort momenten. En dat als ik hier zou zijn alle verdriet en pijn als sneeuw voor de zon verdwenen zouden zijn. Het leven alleen maar perfect en leuk zou zijn. Want zo gaat het niet... Het leven doet soms pijn. Daar kunnen we weer wijze lessen uit leren. En dat gaat mij uiteindelijk ook lukken. Mijn tijd komt! Ik ben zo trots op mijzelf dat ik deze stap heb durven nemen. Dat ik mij hart heb durven volgen. En mijn angsten elke keer overwin! Ook al is naar Aruba gaan de meest onlogische keuze als je bedenkt wat ik het liefst zou willen.

Het leven loopt zoals het loopt, en ik ga er wat moois van maken. Dat is het enige wat belangrijk is...

Nee ik ben niet zielig! Ik ben gewoon een mens. En ook dit hoort er bij... 

Gister met Marloes lekker wezen eten en geborreld met nieuwe vrienden.

Vanochtend boodschapjes gedaan en een belrondje met m'n schatjes.

Straks even een borrel drinken op de verjaardagen van Marlies en Matthijs.

Morgen ff hardlopen en dagje strand. Maandag weer werken. Ik geniet volop!

Iedereen fijn weekend🦩🏝☀️🍹